10 Mart.2011 bugün Tibet’in 52.nci Uprising day ‘i kutlanacak. Dalai Lama ve bazı Tibetli önemli kişiler konuşma yapacaklar. Sabah 9:00 dan önce manastırda olmam lazım. Bu yüzden sabah saat 6:30’da kalkıp Dalai Lama’nın yaşadığı manastırın etrafındaki kora yolunda yürüyüşe çıktım. (Budist inanışa göre Manastırların etrafında saat yönünde tur atmak bir çeşit ibadet , bizim Umre’de kabe etrafında dolanmamıza çok benziyen bir rituel aslında. )
Kora yolundaki rutin yürüyüşümden sonra dosdoğru manastırına içine gittim ve Tara ve Kalachkara ’nın heykelinin önünde yarım saat meditasyon yaptım. Meditasyondan sonra da manastırın bahçesi inip Dalai Lama’yı beklemeye başladı. Önler tamamen dolmuştu. Bir sürü medya mensubu Tibetlilerin fotografını çekiyordu. Ve nihayet renkgarenk Tibet geleneksel kıyafetlerini giymiş bir grup kızlı, erkekli gençten oluşan bando grubunun sesi duyulmaya başladı. Önemli an gelmişti. Herkes heyecanla Dalai Lama’yı bekliyordu. Dalai Lama her zamanki sıcak gülümsemesiyle göründü. Kendisi kabul etmese de evet söylendiği gibi o yaşayan yegane Buddha ve gerçek bir Boddhisatva. Onu her gördüğümde içimdeki enerjinin değişimi, yaşama olan inancımı kuvvetlendiriyordu. İnsanları selamlayarak yürüdü ve kendisine ayrılan bölüme gidip oturdu. Ciddi bir şekilde o günün programını gözden geçirdi. Dalai Lama’nın konuşmasından önce 2 kişi konuşma yaptı. Sonra da Dalai Lama başladı konuşmasına; önce kutlamalara katılan önemli kişileri bizlere tanıttı. Aralarında Amerikalı ve Tibet’i destekleyen senatör ve eşi de yer alıyordu. Dalai Lama konuşmasını Tibetçe yaptı. Konuşma metninin ingilizcesi önceden dağıtıldığından Dalai Lama’yı anlamakta zorlanmadık. Dalai Lama konuşmasını bitirdikten sonra tekrar bando grubu, bando ve mızıkalarını çalarak ayaklarını yere vurmaya başladı. Dalai Lama yine o güzel gülümsemesiyle sağına soluna bakıp etrafı selamlayarak ayrıldı. Kısa bir sürede olsa bu kutsal kişiyi görmek güzeldi.
Dalai Lama gittikten sonra Manastırın içinde şöyle bir dolandım. Duaların yapıldığı yerde bir hareket vardı. Monklardan birine neler olduğunu sorduğumda öğlen saat 15:00 da Peace Pujası yapılacağını söyledi. Ölüleriniz, projenizin başarı ile sonuçlanması ( özelikle 21 Tara bunun için çok iyi ) , mutlu bir kutlama ve uzun yaşam için puja yaptırabiliyorsunuz. Daha önce bir çok pujaya katılmıştım ama bu sefer ki bayağı havalıydı. Ortada yakılan ateş eşliğinde dualar yapılıyordu. Baş monk ateşin başında pujayı yönetiyor. Ateşe pirinç, çemen otu, buğday gibi ürünleri sırası geldikçe atıyordu. Pujada görev alan monkların üzerinde rengarenk geleneksel Tibet kiyafetleri vardı. Enteresan müzik aleti eşliğinde dualar okunuyor chanting yapılıyordu. Pujayı hayranlıkla seyrettim.
Puja’dan sonra Dalai Lama’nın 14-15 Marttaki eğitiminden önce Tushita meditation centre’da katılabileceğim herhangi bir aktivite olup olmadığına bakmak için internet cafe’ye gittim. Cafede kendime yer ararken bir de ne göreyim geçen yıl Dharamshala’da tanıştığım Belinda’da internet cafe’de değil mi?. Dharamshala’daki günlerim, Sevgili Belinda sayesinde daha neşeli hale gelecekti. Eski yazılarımdan unutanlar için veya okumayanlar için; Belinda Avustralyalı, emekli öğretmen. Tibetli aileler için ilaç, solar ışıklandırma temin ediyor. Akşam Belinda ile birlikte Cafe Diem’de lezzetli bir akşam yemeği yiyerek sohbet ettik. Bu sene yeni bir proje talebi gelmişti. Avusturalyalı bir firma, Belinda’nın Dharamshala’daki gönüllü çalışmalarını bildiğinden, sosyal sorumluluk projesi kapsamında atıkların geri dönüşümü konusunda Tibetlilere nasıl destek olabileceklerine dair rapor talep etmişlerdi. Belinda’da ön raporunu Avusturalyalı sponsor firmaya sunmuştu ve onlardan haber bekliyordu.
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder